ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Η συνύπαρξη ΙΔΕΩΝ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (χωρίς διάκριση)

είναι βασικός κανόνας πολιτικού πολιτισμού.

Με ικανοποίηση διάβασα την ανακοίνωση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) της 10ης Δεκεμβρίου 2008, με την οποία “καταδικάζει απερίφραστα την οποιαδήποτε μορφή βίας ασκείται εν γένει στο κοινωνικό σύνολο και ειδικά στον χώρο του πολιτισμού. Ως εκ τούτου, το γεγονός της επίθεσης στο βιβλιοπωλείο «ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ» στη Θεσσαλονίκη και στο βιβλιοπωλείο-εκδοτικό οίκο «ΜΕΛΙΣΣΑ» στην Αθήνα -από αγνώστους στη διάρκεια των ταραχών κατά τις προηγούμενες ημέρες- χαρακτηρίζεται απολύτως απαράδεκτο, προσβλητικό και αποτρόπαιο…

…Το ΕΚΕΒΙ απευθύνει έκκληση ηθικής υποστήριξης, συμπαράστασης και αποκατάστασης των συγκεκριμένων πληγέντων, με την προσδοκία της αποφυγής οποιασδήποτε παρόμοιας ενέργειας στο προσεχές μέλλον.”

Η ανακοίνωση του ΕΚΕΒΙ εξεδόθη σε 3 ημέρες από τους βανδαλισμούς και πολύ καλά έκανε, το θέμα όμως που τίθεται είναι ΓΙΑΤΙ η ευαισθησία του δεν ήταν ανάλογη τον Ιούνιο εφέτος, στις 5 Ιουνίου 2008, όταν μία ομάδα περίπου τριάντα κουκουλοφόρων επέδραμαν στις 7.30 το απόγευμα στο βιβλιοπωλείο μου (έδρα των εκδόσεων «Πελασγός»), στην οδό Χαριλάου Τρικούπη 14, τη στιγμή που βρισκόμουν μέσα μαζί με έναν πελάτη, μας απομάκρυναν βιαίως και εν συνεχεία το πυρπόλησαν και το κατέστρεψαν ολοσχερώς. Στην συνέχεια πήγαν και κατέστρεψαν και το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων «Γεωργιάδη».

Στις 21 Ιουνίου ακολούθησε ο εμπρησμός των εκδόσεων «Νέα Θέσις» του Γιάννη Σχοινά, για να φθάσουμε στις 4 Ιουλίου στον εμπρησμό της «Ελεύθερης Σκέψις».

Με λίγα λόγια σε ένα μήνα κατεστράφησαν ΤΕΣΣΕΡΑ βιβλιοπωλεία με δεκάδες χιλιάδες βιβλία, στο κέντρο της Αθήνας. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αυτών είναι μέλη του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου ή του Συλλόγου Εκδοτών – Βιβλιοπωλών Αθηνών ή και των δυο (όπως εγώ).

Στις 18-7-2008, με επιστολή μου στον τύπο, αλλά και στους “φορείς” του βιβλίου (και στο ΕΚΕΒΙ), μεταξύ των άλλων, έθεσα τα εξής ερωτήματα:

“- ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΦΟΡΕΙΣ;

– ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ; ΜΗΠΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ;

Κύριοι συνάδελφοι,

Λυπάμαι που θα το πω αλλά οι συνάδελφοι μας που βρίσκονται στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών μας φορέων είναι ΑΝΑΞΙΟΙ να εκπροσωπούν ένα χώρο πνεύματος και ελευθερίας.

Είναι δυνατόν το 2008 να καίγονται βιβλία και οι «αρμόδιοι φορείς» να ΣΙΩΠΟΥΝ;

Την παρουσία τους την αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν ποικιλοτρόπως ενημερωνόμαστε για τις κατηγορίες μεταξύ τους για υπεξαιρέσεις και συκοφαντίες. ΕΥΓΕ ΛΕΒΕΝΤΕΣ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, σκέτη ΑΠΑΓΟΗΤΕΥΣΗ είστε.

Η σιωπή είναι συνενοχή και οι «διοικήσεις» των σωματείων μας, φορούν την κουκούλα της υποκρισίας και της αντιδημοκρατικότητας.

Κύριοι συνάδελφοι,

Ζητώ από εσάς τους «φορείς του πνεύματος» να καταδικάσετε την δραστηριότητα των ταγμάτων εφόδου της νέας τάξης που καίει βιβλία σήμερα, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως άλλοι έπραξαν στο μεσοπόλεμο, σε ανατολή και δύση.

Η συνύπαρξη ΙΔΕΩΝ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι βασικός κανόνας πολιτικού πολιτισμού.

Ζητώ λοιπόν, να κάνετε το χρέος σας, πριν η τυφλή βία της ανελευθερίας και της μισαλλοδοξίας, που ΕΣΕΙΣ με την στάση σας εκκολάπτετε, φθάσει και στην δικιά σας πόρτα.”

Στις 8 Σεπτεμβρίου 2008, τρείς μήνες μετά την έναρξη των εμπρησμών, ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (ΣΕΚΒ), εξέδωσε τελικά ανακοίνωση καταδίκης των εμπρησμών και αυτό βεβαίως αφού πρώτα είχε υπάρξει διεθνή καταδίκη, η οποία επισφραγίστηκε και από την Διεθνή Ομοσπονδία Βιβλιοπωλών την 1η Οκτωβρίου.

Μέχρι σήμερα το ΕΚΕΒΙ δεν είδε “σκόπιμο” να καταδικάσει και αυτό τους εμπρησμούς του καλοκαιριού. Πρέπει όμως να γνωρίσει ότι εκεί που κυριαρχεί η σκοπιμότητα απεμπολείται η νομιμότητα, και η πλειοψηφία των εκδοτών αλλά και των πολιτών τάσσονται με την νομιμότητα.

Οι πράξεις βίας και βαρβαρότητας πρέπει να καταδικάζονται, από όποιον και προς όπου απευθύνονται. Δεν μπορούν να υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά, διότι τότε θα βρεθείτε να συμφωνείτε με τους χιτλερικούς και σταλινικούς αφορισμούς του μεσοπολέμου, του Ισλαμικού φονταμενταλισμού και της ιεράς εξέτασης του μεσαίωνα, όπου και αυτοί θεωρούσαν ότι “κάποια βιβλία είναι για κάψιμο”.

Αποφασίστε και διαλέξτε, ημέρα ή νύκτα; Η συννεφιά δεν λυτρώνει μονάχα κοιμίζει.

Με λύπη,

Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας

Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Υ.Γ.: Στις φωτογραφίες που ακολουθούν, δεν θα δείτε σπασμένα τζάμια και κλεμμένα βιβλία (που υπήρξαν στον «ΜΑΛΛΙΑΡΗ» και στην «ΜΕΛΙΣΣΑ»), εδώ θα δείτε χιλιάδες καμένα βιβλία και την ολοσχερή καταστροφή του βιβλιοπωλείου μου, η οποία όμως -από ότι φαίνεται- δεν σας συγκίνησε.

Να είστε καλά και Καλή Χρονιά.